Daniël Arends 

Op 20 april ging ik met mijn gezin naar een cabaret voorstelling van Daniël Arends. De voorstelling vond plaats in de Meervaart in Amsterdam. De ruimte heeft een goede melancholiek en het geluid is erg goed en overal in de zaal goed te horen. Het decor zag eruit alsof er nog dingen van het podium gehaald moesten worden, want alles was opgestapeld en lag achter hem. In het middelstond een soort van mast met allemaal spotlights erop. Als kostuum had hij een soort Toga aan. Hij had geen attributen. Hij heeft niet gedanst maar wel gespeeld. Er werd veel gebruik gemaakt van geluidseffecten. Zo hoorde je opeens een hard geluid nadat hij iets had verteld of hij zong bijvoorbeeld een lied en hoorde je daarbij ook geluid. Ik denk dat het type van de cabaret bij meerdere genres past. Zo past het bijvoorbeeld bij maatschappijkritisch maar ook bij verhalend. Dit komt omdat hij vaak verwijst op dingen uit de samenleving en er dan een verhaal bij verteld. In de voorstelling ging het vooral om de samenleving van nu en het woord gezellig. Hij vertelt zijn mening met het vertellen van een verhaal met grappen erbij. De onderdelen die me het meest zijn bijgebleven zijn het stukje over dat hij uitlegt dat hij het woord gezellig helemaal niks vindt en onderuit haalt. Wat ik ook erg leuk en grappig vond is dat Daniël Arends zo goed kan communiceren met het publiek. Aan het einde van de show ging hij nog met wat mensen praten en dan maakte hij ze een beetje belachelijk maar nog wel met mate natuurlijk. Ik kon geen boodschap vinden in de voorstelling.